CD. Argitaratu gabe.
01. Mi mar
02. Cantinela del poeta menor
03. Canto terrenal
04. Soneto amoroso
05. Mi ideal
06. Fotopoemas
07. Febrero
08. Dos composiciones poéticas a la boina
09. Los elementos
10. Botín
Musika: Joseba Gotzon
Hitzak: Mario Angel Marrodán
Musika moldakuntzak: José Luis Canal
Produkzioa: Joseba Gotzon, José Luis Canal
Grabaketa eta nahasketak: José Lastra
Grabaketaren laguntzailea : Karlos Zubiaga
Grabaketaren koordinatzailea: Kristina Zubiaga
Hitzen itzulpenak: Joseba Gotzon
Itzulpenen moldatzailea: Gontzal Mendibil
“Tío Pete” estudioan urria eta abenduaren hilabeteetako bitartean zuzenean grabatua.
Azala eta liburutxoaren diseinua: I. G. Arkaute
Joseba Gotzon-en argazkiak: Iñaki Arteta
Makilajea: Maite Oñederra
Barruko argazkiak: Joseba Gotzon, Iñaki García Uribe, Gorka Larrea
Barruko argazkien digitalizazioa: EdicionesBeta III Milenium, J. A. González Arkaute, José Angel Fano
Joseba Gotzon: abotsa, kitarra klasikoa eta akustikoak
Blas Fernández: bateria
Carlos Gracia “Tato”: kontrabaxua
José Luis Canal: pianoa, organoa eta teklatuak
Luis Alberto Requejo: klarinetea
Lázaro Torralba: perkusioak
Iñaki Portilla: tuba
Iñigo Ranedo: tronpeta
Alvaro Gómez: tronboia
Eskerrak: Marrodán Olerki Elkartea, Mario Angel Marrodán, Iñaki García Uribe, Nahikari Ayo, arreba Idoia, Adaggio Bilbao, Carlos Zubiaga, Ingunza Audiovisual, Joseba Ortuondo Portugaleteko Udal Musika Bandako zuzendaria, Eusko Jaurlaritza, Bizkaiko Foru Aldundia, Metro Bilbao, … eta bereziki Inmari, nire emaztea.
Disko hau nire aitari eskaintzen diot, nire memorian betirako.
Mario Angel Marrodán (Portugalete, 1932)
Madrileko Unibertsitate Zentralek zuzenbide lizentziatua eta oso olerkari saritua dugu. Entsaioa eta arte kritikoa ere lantzen du, laurehun bat argitalpenekin. Munduko nazio batzuetako zenbait prentsa eta literatur aldizkariri laguntza eskaintzen dio hamaika olerki eta artikulu idazten duelarik. Hoietako batzuk berak zuzentzen ditu. Bere obra eta izena Literatur Historia Eskuliburu, Olerki Antologia, Entziklopedi eta Hiztegi askotan agertzen dira. Bere olerkiak hamabi hizkuntzetan idatziak izan dira. Berrehun izendapen, kultur aipamen, titulu eta ohore akademiko baino gehiago dauzka, zeinek bere literatur obrak kreditatzen dituzte Europa, Hego Amerika, EEBB, Australia edo Txinan. Hirurehun bat olerki liburu baino gehiago argitara emateaz gain, euskal arteari buruzko sei obra kaleratuta dauzka. Hainbat egilek Marrodán-i buruz idatzi du. Kantautore eta musika talde batzuk ere bere olerkiak musikatu dituzte. Marrodán Olerki Elkarteak “FOTOPOEMAK” diska honen bidez, omenaldi bat eskaini nahi dio olerkigintzan bere berrogeitamar urtebetzea ospatzeko.
Mi mar (Nire itsasoa)
Ura, uhina,
hondartza, itsasoa.
Ura, beirazko patua.
Uhina, ur berdea, urdiña.
Ura, beirazko patua.
Ura, olatu arin
bolada labur
azkar eta iheskor.
Nork egin zaitu
aparrezko iturbegi
kolpea ta arrauna.
Masailean fereka
damostazu
iradokitzen gaituzun
itsasgora.
Itsasoa edo… are gehiago
ibaia.
Ura, uhina,
hondartza, itsasoa.
Ura, beirazko patua.
Uhina, ur berdea, gatz zuria.
Ura, beirazko patua.
Ura, olatu arin
bolada labur
azkar eta iheskor.
Nork egin zaitu
aparrezko iturbegi
kolpea ta arrauna.
pakea eta bizitza
damaiguzuz
iradokitzen gaituzun
itsasgora.
Ibaia edo… are gehiago
itsasoa.
(Portugalete; el alma de la villa, 1991)
—
Cantinela del poeta menor (Olerkari txikiaren leloa)
Gaztarotik sartu nintzen
poeta izatearen abenturan
eta ordutik jarraitzen du
nire martiritzak munduan.
Nire egoera kontutan izanik
dedikatzen nintzen saio alfer honetan
pobre izateko ogibide bat
ezagutza gabean.
Abandonatzen ez dudan
kreditu bako debozio honetan
ez naiz zale, ez naiz makurtzen
joan-etorriz denbora dut galtzen.
Magiarekin topo dut egiten
txaloak kenduz eta pena emanez
neroni ospearen kontuak
etsipena galerazten didanez.
Olerkiaz ez nerabil
talentuaren plazarik
ez nuen jasan musen fartsarik
ez bait nuen ere egin ametsik.
Errepartuaren galdoan
nire arima infernura dut bidaltzen
errugabetzat jotzen banaute ere
joku ofizialean ez naiz sartzen.
Merezi ez duen xedeak
Errumesa arrobatzen du eta
bere usadio apurra azaltzen da
bohemioen kontua baita.
Haragi propioan
ez dut ukatzen egile naizena
ezergatik eta inori ez zaio inporta
daukadan bizio tiranoa.
Aitortzen dizuet benetan
zahartzen ari naizen trantzean
bertsoak falta balitzaizkit
zer egingo nuke bizitza honetan.
—
Canto terrenal (Kantu lurtarra)
Zenbat minez bakarrik
hileta haize bat naizenik
sugarrak arakatzen duena
sumendia sutan dalarik.
Denborak dario
gatibu eta mutu
txatarraren laxua bezala
atzerantz begiratzean
gogoen munduak darrai
gatzezko ikur sendo.
Ez dago federik lurrean
ezta biderik ekaitzean
goizero eta gauero
karnabal zoro honetan
mamitasuna bihurtzen da
Jeremias azkar.
Nire zaurien minek
iragartzen dute soinu petral
Nire zoriaren gurpilak makur artean biran.
(Rimas, 1975)
—
Soneto amoroso (Maitasun sonetoa)
Sentitzen zaitut amankomunean
nire barruan, harkaitz bestean ziur
itsasoak zirikatzen duenean
finkoagoa dut oi nire lur.
Hitzez beteriko ezpainak
mintzairaz isurtzen dira
argiak amatatu ahala
sasi jainkokeriaren zurrupan
Benetako batasun gara
oro eta labur, labur ta oro
arima bikiak, gorputzak sortan
maitasun soneto honetan ezkutatuak.
Biok bat maitasunean
ekiten baitiogu bihotzari
nire arima dut zure begi
maitasun soneto hau zeuretzat bihotz barrutik.
(Poemas Inter/nos, 2000)
—
Mi ideal (Nire ideala)
Gogoa daukat nekaturik
idazteari galdetzeagatik
zenbat bakardade gastaturik
inork ez banau irakurtzen
Ezer ez dudalarik
ezer ez dudalarik.
Kantatu dudan guztia
Utzi dut paperean
Jaunak konfortatu dezan
nire musa hodeiertza
argitutako ortzadarra.
(Poemas Inter/nos, 2000)
—
Fotopoemas (Fotopoemak)
Nire zentzuetatik lumara
maitasun hunkigarri bat sentitzen dut
iradokitzen duen airea halaxe da
loreari eskatzen dio ahitu ez dezan.
Itsasoa aparrarekin loturik joan doa
hasperena duen haizetxoa balitz!
Eta goiztiriaren egoileak
lanbroak utz gaitzan nahi luke ez besterik.
Zenbat aldiz bere irudi aparta
dakusat argazkian zehar
iruditzen zait eguna argiagoa dela.
Eguna bere edertasunak argitua da
ez nuke esango horrela ez balitz
nabaritu ote maite dudan oro?
(Fotopoemas, 1975)
—
Febrero (Otsaila)
Otsaila doakigu ezer ez dinoskularik
galmenaren heraldoa amiltzen delarik
oraini agur bat bezala amets eginik
saltoka isurtzen duen erbia penaturik.
Ibilitako bizitzaren irudi latza
hotzak bahitzen du atzoko oihala
otsailak erakusten du esku izkutatuaz
haren etorreraren bakardadea.
Otsaila doakigu ezer ez dinostalarik
zein arropa ilunek janzten dituzte egunak
hondarearen memoria zimelduak
liturgiak eta eresiek bultzatuak.
Otsaila doakigu ezer ez dinolarik
borreroa igarotzen da, atalaiaren ostalari
otso bokazioz haizea da zurbil
hil apur, zoro eta zurrunbil.
(Por la puerta del calendario, 1992)
—
Dos composiciones poéticas a la boina (Bi olerki txapelari)
Jaunaren jantzi
apaindutako apainduri
doakio gloria
gure euskal txapel horri.
Usadio eta jakintza
borobil eta zapal,
bere sarean dauzka
neuri on, artile hoba.
Erabiltzean jator
txinpartaz eta gatzaz
buru gainean harro
txapelkari nabarian.
Aipamenen ikur
kapela eta euritako
ederrez ta arduraz
bor-bor daramaio.
Lagun txapelaundi
hitz lerden, itsusiegi
txapelaz zaitez zorion
eramazu harrokeriz.
Ez dut eztabaidatzen
boina ala txapel den
Ez da izena, jakinen
eskola ote duen
goitik gaitu babesten
goiari beti eusten
kontu handiz da jartzen
ponpoxo dugu eramaten
txapel duen honi
osasun eta garden.
(Homenajes personales, 1998)
—
Los elementos (Elementuak)
Airea bezala
nire amaiera airean.
Sua bezala
nire amaiera lurrean.
Haizea bezala
nire amaiera bizitzan.
Maitasuna bezala
nire amaiera ametsetan.
Airea bezala
nire amaiera airean.
Jatorria bezala
nire amaiera mendeetan.
Ibaia bezala
nire amaiera itsasoan.
Maitasuna bezala
nire amaiera ametsetan.
(Ancestros, 2000)
—
Botín (Harriz harri)
Aspalditik nator
misterioan nabil
narras harriz harri
beti itzultzen naizenik.
Zeinen gutxi zaren
ta ez duzu beldurrik
zeure burua zelatari
ados zauden ez dakit.
Argi bedeinkatua
ez dut uko egiten
txanpon soinu gabeko
mila erregu daude.
Bidai ezezagunerantz
epizentrura noa
untziratzeko prest
golko batetik beste golkora.
Haizea dut lagun
eginkizunbetez
berandu baino lehen
tente eta lerden.
Noblezia kariaz
daukadan izen
plebeyoen orpoz,
dirutza erre dute.
Ez dut uko eginen
ta ez naiz damutzen
bertsoak eta izena
ezagutu arren.
Pisu handiko zorro
ta ahalegin gehiegi.
nazka egon arren
bizitza da lehenen
bizitza da lehenen.
(El renuevo de la víspera, 1993)